Wszystkim Nauczycielom

Pedagogom

Sekretarkom

Pracownikom szkoły

i sobie również

życzę jak najwięcej przyjemności z wykonywanej pracy :)

Pierze się :)

testowo :)

Tak jak swego czasu testowałam krem L'oreal,

tak tym razem bawię się w pranie ubrań używajac kapsułek żelowych Vizira.

Zapisałam się na portal Everyday Me, wstąpiłam do grona ambasadorów,

a po zgłoszeniu chęci do testowania proszku, dostałam pakiet startowy :)

Paczkę Ambasadora Vizir

 

a w niej:

pudełko z 15 kapsułkami do testowania dla mnie

15 kapsułek jako próbeczki do rozdania znajomym

przewodnik ambasadora

i sprytny zeszycik, aby zapisywać opinie testujących.

Dla mnie bomba :)

I nie byłabym sobą, gdybym w mega krótkim czasie nie porozdawała wszystkich bliższym i dalszym znajomym :)

Teraz czekam na opinie.

Sama również piorę, porównuję i zapisuję wnioski.

Najbardziej zaś cieszy fakt, że tak zupełnie znienacka i szybciutko przyszły próbki do testowania !!!

Może dlatego, że nigdy nie nastawiam się, że to ja powinnam...

Tak jest ciekawiej :)

Kocykowo

Fajnie, że mam dwie sprawne ręce, głowę na karku i mnóstwo życzliwych mi osób,

dlatego właśnie tu chciałam podziękować wszystkim tym, dzięki którym moja córcia ma w czym chodzić :)

Zaczęło się od mojej najstarszej siostry, ale to czym się odwdzięczę, pokażę później, 

bo z Otuli dopiero do mnie idą.....w trzech kolorach...ach....

Niesi, którą poznałam podczas wspólnych akcji "za jeden uśmiech" 

i nasza znajomość trwa już wiele lat, choć widziałyśmy się raz !!!

Ale musiało być coś w tym naszym spotkaniu, skoro cały czas o sobie myślimy

Dlatego i Jej chciałabym tu podziękować za serduszko i ubranka dla Polusi,

a podziękowałam tak :)

Najpierw trele-morele nocą, a jak paczusia dotarła do adresatki....

radość trwała długo i prezent spodobał się: "Na pewno już go ze sobą wszędzie nosi"

Agusi a konkretnie jej córusi Olusi :)

w podziękowaniu za ubranka dla Polusi

Pozostało mi jeszcze kilka osób, ale to powolutku.

Odkąd mam swoje nowe cacko stuk stuk, cały czas działam i zbieram na niespodzianki.

I tak w tak zwanym międzyczasie powstał koc 140x200cm dla Iwonki,

połączenie bawełny z dresówką wrzosową

i podusia dla świeżo upieczonych....Gołąbeczków :)

i kocyki dzieciaczkowe 80 x 120 cm

bawełna plus minky

i dresówka plus bawełna 90 x 133 cm, tym razem bez ociepliny

w kolejce czeka Jamielica i piesiutki,

ale o tym w następnym odcinku.

Dzieć nam rośnie

27 grudnia 2013 skończyła rok;

od stycznia sama je, nawet zupę i nie rozlewa :)

pije z kubeczka, a śliniak może służyć co najwyżej do ozdoby :P

w zeszłym tygodniu mąż pojechał do Ikei po podkładkę pod fotel, 

a wrócił ... ze stolikiem i krzesełkiem dla Poli :)

teraz może rysować i bawić się w pokoju, nie siedząc na podłodze.

Garnie się do prac wszelakich, począwszy od fachowego sprawdzania wypieków

przez naprawę domowych sprzętów

po szycie

pomaga odkurzać mieszkanie,

a w wolnych chwilach czyta bardzo ciekawe artykuły z czasopisma brata...

wszędzie towarzyszył jej przyjaciel monio

do czasu, gdy pewnej nocy przyszła Mama Mysia i zabrała monia dla swoich małych Myszorków.

Myszorki, jak to Myszorki malusie i pogryzły monia.

Poli nie spodobał się monio z dziurkami, więc oddała go małym Myszorkom.

Od nocy z wtorku na środę monia nie ma :)

W podziękowaniu Mama Mysia zostawiła Polusi jajko z niespodzianką :D

Pola nieraz wspomina o nim, wiemy, że tęskni, ale tak jest lepiej.

Wraz z odkorkowaniem buziaka, zaczęła dużo mówić i powtarzać.

Normalnie jakby ją odblokowano !!!!

Takiej funkcji monia nie opisywali w żadnej ulotce :P

Teraz dopiero się zacznie, jeśli poszła w ślady matki...pozamiatane :)

Biedny mój mąż a jej tato...

No i na pewno aktywność ma i po mamie i po tacie, bo w miejscu nie usiedzi.

Uwielbia siedzieć na piłce

i jeździć na...hulajnodze !!! szok

Znajome śmieją się, że ona tylko je, a prawda jest taka, 

że własnie podczas jedzenia ma najwięcej zdjęć, bo...nie ucieka z kadru :D

Na placu zabaw też jest wszędzie, ale właśnie takie dzieci uwielbiam, z iskierką,

takie które mają motorek w poopie :) jak mama :P

Modelka, jakich mało.

Każdy nowy ciuszek, czy butki są prezentowane z każdej strony,

a ze kalosze do piżamy to takie sobie zestawienie, nie ma to żadnego znaczenia.

Są cudne :)

A tak sobie nasza Polinka radzi na zjeżdżalni :)

Zuch dziewczyna

Jedynym mankamentem są infekcje, które spowodowały, 

że od początku września Pola była łącznie... 6 dni w żłobku.

A to znaczy, że 12 dni tato był na L4 na córcie, a następnie mama 17 dni....

a w roku kalendarzowym rodzic ma 60 dni opieki nad chorym dzieckiem.

Jak tak dalej pójdzie, to wykorzystamy wszystkie,

ale co będzie w przyszłym roku?

Odporności poprosimy !!!

Poza tym są powody do mruczenia.

27 grudnia 2014 roku Pola skończy 2 lata.

SŁODKO-KWAŚNY SMAK JESIENI :)

Pozwalam sobie na zaprezentowanie Wam smaków jesieni, 

a konkretnie smaków śliwek, które jesienią smakują wybornie !!!

Kocham śliwki, więc każda ilość cieszy,

a że z nich można z nich wyczarować cudowne ciasta, zadziałałam.

Zainspirowana zupełnie nowym sposobem na ciacho, który znalazłam na Mirabelkowym blogu, zakasałam rękawy i krok po kroku tworzyłam śliwkową rozkosz podniebienia ;D

PYCHOTA !!!

Sama kruszonka i owoce !!!

Banalnie proste, a zarazem cudownie pyszne :)

Polecam

Czas ucieka mi przez palce...

choć na nudę nie mogę sobie pozwolić, bo...
NIE WIEM CO TO NUDA !!!
a że u nas w domu zawsze się coś dzieje,
no właśnie, zawsze coś.

Wróciłam do pracy. Wpadłam w wir obowiązków, nowcy czynności też;
szkoleń, pisania, dziennika elektronicznego, zebrań i wywiadówek.
Ja do pracy, a mąż z Polą do żłobka na dni adaptacyjne.
Początkowo, do środy tylko na dwie godzinki, we czwartek została już na leżakowanie, a w pierwszy piątek września, bez fanfar rozpoczęliśmy Sezon Chorobowy.
12 dni mąż był z Polinką na zwolnieniu;
bidulka zakatarzona, z chorymi oczami i uszami powolutku, aczkolwiek systematycznie dochodziła do siebie.
19 września wróciła do żłobka

do swojej misiaczkowej grupy

zdążyła nawet wykonać swoją pierwsza pracę plastyczną :)

Była tylko na dwa dni, bo niestety trzeciego już się nie nadawała :(
tym razem na zwolnienie poszłam ja...
no i nie byłabym sobą, aby nie wykorzystać sensownie darowanego mi czasu.
Każdą południową drzemkę Poli wykorzystywałam na krojenie materiałów, a wieczorami szyłam i szyłam i szyłam.
Mam nieodparte wrażenie, że idzie mi coraz lepiej ;)
Maszyna spisuje się na medal, więc działam. Kupiłam też świetny plastik na szablony i szaleję :P

Trening chusteczkowy

Nie myślcie sobie, że działałam w pojedynkę !!!

co to to nie :)

Czym skorupka za młodu...

i żeby maluszkom nie spadały z szyjek, przybiłam napy nowiusieńką napownicą :)

więc nabijam :)